W Dobrą Stronę

Czuję, jak serce rwie się do Ciebie. Jak mam bronić, kiedy ich jest więcej? Czuję, że to już koniec, to już koniec...mhmmm Hej! Ten pierwszy raz, mocny bas, szybki pląs po obiedzie. Widziałem błysk w obu ślepiach mojej łani, przecież Trzymała mocno tam, gdzie najbardziej lubię, Mama mówiła: „Takie rzeczy tylko po ślubie”. Wpadli znajomi i z marszu na marsz wzięli, Jeden z niebieskich wtedy prawie mnie postrzelił. Dobrze wspominam ten jaskrawy czas, Chociaż przyznam, że już wyszedłbym zza metalowych krat. Sił mi brak, żeby szczerze powiedzieć: „Tę wojnę wygra tylko jeden”. Sił mi brak i już nie chcę nic wiedzieć, Mam mętlik w mojej małej głowie. Czuję, jak serce rwie się do Ciebie. Jak mam bronić, kiedy ich jest więcej? Czuję, że to już koniec, to już koniec... Już mogę wyjść, mogę biec, zamknę bramę, tamten dzień. A ona stoi na przystanku w pobliżu gdzieś. Nie wiedzieć czemu, nie chce uśmiechnąć się, To ja mówię, że już dobrze, że już wszystko jest okej. Brakuje mi tych naszych wspólnych chwil! Brakuje mi krzyczących ludzi, i dobrze! Pomalujemy twarz białym i czerwonym, Przecież doskonale wiesz – patrzymy tylko w dobrą stronę. Sił mi brak, żeby szczerze powiedzieć: „Tę wojnę wygra tylko jeden”. Sił mi brak i już nie chcę nic wiedzieć, Mam mętlik w mojej małej głowie. Czuję, jak serce rwie się do Ciebie. Jak mam bronić, kiedy ich jest więcej? Czuję, że to już koniec, to już koniec...

I feel my heart is tearing toward you How can I fight when they outnumber me, too? I feel like this is the end… This is the end… Hey! That very first time — loud bass, quick steps after lunch I saw the spark in both eyes of my doe — as such She held me tight right where I like it best… Mum used to say: “That comes only after the wedding dress” Friends dropped by — and off to the march we went One of the blues nearly shot me by accident I still remember that blazing, wild time Though, I admit — I’d now leave these bars behind No strength left in me to honestly say: “This war will only have one who walks away” No strength left, and I don't want to know My small head is all tangled below… I feel my heart is tearing toward you How can I fight when they outnumber me, too? I feel like this is the end… This is the end… Now I can run, I can go — close that gate, leave that day And there she is, at the bus stop — not far away Don’t know why, but she won’t smile at all… So I say, “It’s fine now — we’re okay after all” I miss those moments we used to share! I miss the shouting crowds — and I don’t care! We’ll paint our faces white and red once more ’Cause you and I both know — we’re only looking forward No strength left in me to honestly say: “This war will only have one who walks away” No strength left, and I don't want to know My small head is all tangled below… I feel my heart is tearing toward you How can I fight when they outnumber me, too? I feel like this is the end… This is the end…